Ton voor moord op Zweedse cartoonist
15 09 07 - 20:17 - Categorie: religie
De vrije mening ligt weer onder vuur
Wat is nou toch het probleem dat moslims aan de andere kant van de wereld tot moord en slachting worden geïnspireerd alleen maar omdat niet iedereen van hun godsdienst en profeet is gecharmeerd? Het antwoord is makkelijk te vinden bij de islam, en vooral bij de profeet zelf. Volgens de islam is de koran geopenbaard via de profeet Mohammed, wiens karakter zo perfect en hoogstaand was dat hij als enige waardig werd bevonden om zo'n belangrijke taak op zich te nemen.
Sunna
Mohammed heeft echter niet alleen de koran geopenbaard, maar heeft zichzelf en passant heilig weten te verklaren, wat er uiteindelijk toe leidde dat hij net zo onvoorwaardelijk moet worden vereerd als Allah en de koran zelf. Dat uit zich onder andere in het dagelijks gebed, waar Mohammed ook in wordt aangeroepen en gegroet. Hoewel de islam zich expliciet keert tegen christenen die Jezus vereren als de zoon van god, is de mate waarin Mohammed in de islam wordt vereerd niet te onderscheidenen van de verering van Jezus in het christendom. In de islam zijn het leven en de uitspraken van de profeet sunna geworden, wat inhoudt dat een moslim zijn gedrag zo stipt mogelijk moet laten bepalen door het rolmodel dat Mohammed voor de moslim is.
De daden en uitspraken van Mohammed zijn vastgelegd in de hadiths, de mondelinge traditie van losse momenten uit het leven van Mohammed. Deze werden opgetekend door verzamelaars in ca. de negende eeuw, die wilden voorkomen dat hadiths verloren gingen, of dat de vele 'vervalste' vertellingen die inmiddels in omloop waren deel van de islam zouden gaan uitmaken. De hadiths zijn vervolgens - althans volgens de islamitische traditie - aan een zorgvuldig filtersysteem onderworpen, de 'ishnad' (ofwel een betrouwbare keten van 'doorgevers' van de uitspraken van Mohammed), om er zeker van te zijn dat de collectie zuiver was. Hoewel er nog altijd discussie over de geldigheid van sommige hadiths bestaat, zijn er toch ook uitgebreide collecties waar diverse rechtsscholen zich juridisch op baseren, omdat deze algemeen betrouwbaar worden geacht. Het wrede islamitische strafrecht wordt niet in alle landen toegepast, maar kritiek op de islam en de profeet wordt overal tegengegaan.
Samen met de koran en nog wat andere teksten maakt de sunna deel uit van de sharia, de islamitische wet. Het islamitisch strafrecht is hierdoor grotendeels bepaald door wat Mohammed over allerlei zaken te melden had, en door zijn keuzes in allerlei zaken na te volgen. Maar ook is de sunna bepalend voor veel moslims die graag volgens de grondslagen voor de islam willen leven. Daarom zie je ook op het internet zoveel moslims op zoek naar 'wat Mohammed deed of zei in deze of gene situatie', zodat zij op basis hiervan een beslissing kunnen nemen voor hun eigen leven. Dit is wat er wordt bedoeld als mensen zeggen dat de islam een 'manier van leven' is. Het kan zover gaan dat het eigenlijk meer lijkt op een neurose dan op een richtlijn hoe je zo goed mogelijk moet leven. Er blijkt bijvoorbeeld uit hoe de moslim naar de wc moet (naar welke richting hij moet kijken, met welke hand hij zijn gat moet afvegen en hoe hij dit precies moet doen) en welke voet hij eerst vooruit moet zetten.
Spotprent van Lars Vilks. Mohammed liet wie met hem spotte ombrengen, en dit voorbeeld wordt door fundamentalisten tot vandaag nagevolgd.
Hier een voorbeeld uit de sunna hoe dat in zijn werk ging.
http://www.usc.edu/dept/MSA/fundamentals/hadithsunnah/abudawud/038.sat.html
Sunan Abu-Dawud, boek 38, nr. 4348:
Verteld door Abdullah Ibn Abbas:
Een blinde man had een slavin, de moeder van zijn kinderen, die de profeet beledigde en kleineerde. Hij verbood het haar, maar ze stopte er niet mee. HIj berispte haar, maar ze gaf haar gewoonte niet op. Op een nacht begon ze te roddelen over de profeet, en ze schold hem uit. Dus hij nam zijn dolk, plaatste deze op haar buik en vermoordde haar. Een kind dat tussen haar benen tevoorschijn kwam zat onder het bloed. Toen het ochtend werd, werd de profeet hierover ingelicht.
Hij verzamelde de mensen en zei: "Bij Allah en bij mijn recht beveel ik de man die deze daad verrichtte om op te staan." Springend over de mensen en trillend kwam de man overeind.
Hij zat voor de profeet en zei: Apostel van Allah! Ik ben haar meester. Ze beledigde en kleineerde u. Ik verbood het haar, maar ze stopte niet, ik berispte haar, maar ze gaf haar gewoonte niet op. Ik heb twee kleine zoontjes als parels bij haar, en ze was mijn gezel. Vannacht begon ze u te beledigen en te kleineren. Dus ik nam een dolk, zette deze op haar buik, duwde hem erin en vermoordde haar. Daarop zei de profeet: Wees getuige, voor haar bloed zal geen vergelding worden betaald.
Natuurlijk geeft niet iedere moslim zich over aan een bloederige imitatio van de profeet, al is bij mijn weten wel iedere moslim van mening dat je je niet hardop kritisch over Mohammed mag uitlaten. Maar het is wel zo dat geen enkele criticus in de islamitische wereld ook maar een schijn van kans heeft, omdat er te allen tijde en overal mensen zullen opstaan die Mohammed als rolmodel serieus nemen en iedereen die het waagt om het narcistische, laaghartige en criminele gedrag van Mohammed ter discussie te stellen om het leven brengt. Het gevolg is dat moslims nauwelijks op de hoogte zijn van het immorele karakter van hun profeet. Zodra iemand een misstand uit het leven van Mohammed aankaart, wordt hij opgepakt, gevangengezet, ter dood veroordeeld, krijgt een fatwa over zich heen of wordt simpelweg om het leven gebracht door een willekeurige fundamentalist die het recht in eigen hand neemt.
Denk bijvoorbeeld aan de Egyptische geleerde Abu Zaid, die zei dat je niet letterlijk moest denken dat de koran van god kwam. Hij werd als 'afvallige' gedwongen van zijn vrouw te scheiden, en moest voor zijn leven vrezen omdat er al eerder publieke personen waren vermoord die in het openbaar kritiek hadden geuit. Hij vluchtte naar Nederland, en laat sindsdien geen kritisch woord over de islamitische onderdrukking van de vrije mening meer horen, wat heel jammer is, want hij heeft aan den lijve het geweld van het taboe op kritiek ondervonden. Of denk aan de Jordaanse journalisten een paar jaar terug, die de seksuele escapades van Mohammed veroordeelden, wat tot een gevangenisstraf leidde, terwijl de krant waar zij in publiceerden werd opgeheven.
Hoe zou deze toestand eruit hebben gezien als kritiek op Mohammed en de islam niet tot het uiterste werden onderdrukt? Het gevolg zou zijn dat de daden van Mohammed in het openbaar werden besproken, en het kan niet anders of zijn gedrag zou dan massaal worden veroordeeld. Een excuus als 'je moet het zien in de context van de geschiedenis' snijdt geen hout meer als je het totale karakter van Mohammed beschouwt, en al zijn daden bekijkt binnen zijn eigen persoonlijke geschiedenis. Zodra je dit inziet, moet je je wel gaan afvragen of zo iemand inderdaad geloofwaardig is als hij beweert dat hij een boodschapper van god is. Het beeld zal ontstaan van een plunderaar en gewelddadige bendeleider die aan enorme grootheidswaanzin is gaan leiden door jaknikkers om zich heen te verzamelen en critici om te laten brengen, die allerlei openbaringen deed die in zijn persoonlijke voordeel waren, en zichzelf liet vereren alsof hij net zo onschendbaar was als de god wiens boodschapper hij beweerde te zijn, een feit waarvan geen enkele getuige bestaat.
In de islamitische wereld is inmiddels een paranoïde situatie ontstaan waarin geen enkele afwijzing van de islam of de profeet meer mogelijk is, met als gevolg dat allerlei inhumane regels van de islam onbespreekbaar zijn, en er voortdurend mensen worden gestraft voor daden die geen misdaden zijn, of omdat ze de waarheid aan het licht proberen te brengen. Er zit niets anders op dan dat wij, omdat wij leven in een wereld waarin een kritische geest wel wordt toegestaan, de misdrijven en moorden van Mohammed gaan bespreken in de context van de menselijkheid. We kunnen dit niet negeren. Zoals Richard Dawkins zei, tirannen en dictators komen niet aan de macht ondanks de vrijemeningsuiting, maar omdat er te weinig openbare kritiek wordt geuit.
Sirat Rasoul Allah
Ter afsluiting nog een citaat uit de Sirat Rasoul Allah, de biografie van de boodschapper van Allah uit de achtste eeuw, naast de hadiths een van de belangrijkste bronnen waarop de kennis over het leven van de profeet is gebaseerd. Het lijkt mij evident dat we dergelijk gedrag ter discussie mogen stellen en mogen veroordelen, ongeacht het tijdsbestek waarin het heeft plaatsgevonden. Ook in het begin van de zevende eeuw leefden er mensen die dergelijk gedrag niet konden waarderen. In deze biografie valt ondermeer te lezen dat de beroemde 'slag bij Badr' in werkelijkheid een karavaanroof betrof, omdat Mohammed door middel van plundering een oorlog wilde financieren. Ook de Sirat maakt melding van het vermoorden van critici. Ook gaf de profeet een impliciete opdracht om afvalligen en critici te vermoorden, door te zeggen dat hij erop hoopte dat zijn metgezellen afvalligen en critici het hoofd af zouden slaan zonder dat hij hiervoor een teken zou hoeven geven. Hier een situatie uit de slag bij Khaibar.
Kinana ibn Rabie', die de schat van de stam Nadier bewaakte, werd bij de profeet gebracht. Deze vroeg waar die schat was, maar hij beweerde het niet te weten. Een jood wist te vertellen dat hij Kinana iedere ochtend bij een bepaalde ruïne zag rondscharrelen. 'Weet je dat ik je ter dood laat brengen als wij de schat bij jou vinden?', zei de profeet, maar Kinana gaf geen krimp. De profeet liet graven bij de ruïne, en een deel van de schat kwam inderdaad tevoorschijn. Maar over de rest weigerde Kinana iets te zeggen, en dus gaf de profeet Zoebair ibn Awwam opdracht hem te folteren tot hij het eruit kreeg. Zoebair stookte een vuurtje op zijn borst, tot hij op sterven na dood was; daarna gaf de profeet hem over aan Muhammad ibn Maslama, die hem zijn hoofd afsloeg om zijn broer Mahmoed te wreken.Na deze gewetenloze barbarij namen de mannen de buitgemaakte vrouwen tot sekslavin of ze trouwden ermee. Mohammed koos voor zichzelf de vrouw van de zojuist doodgemartelde Kinana, de aantrekkelijke en doodsbange Safiya. Apologetische islamsites vertellen hoe Mohammed een goed mens was ondanks dat hij zoveel vrouwen had, omdat hij met 'arme weduwen' trouwde. Wat er niet bij wordt vermeld is hoe Mohammed zelf weduwen maakte van deze vrouwen, en ze vervolgens als oorlogsbuit tot zijn eigendom maakte. Het is niet altijd nodig om te zoeken naar motieven om Mohammed te verexcuseren, het is beter om niet om de hete brij heen te draaien en gewoon toe te geven dat dergelijk gedrag beneden elk menselijk niveau was. Niet degenen die Mohammeds gedrag ter discussie stellen moeten tot de orde worden geroepen; Mohammed zelf moet eindelijk eens tot de orde worden geroepen.
Trouw: Ton voor moord op Zweedse cartoonist
Auteur:
Dit artikel is 431 keer gelezen.
twee reacties
